Een kleine knulletje van 18 maanden, komt langs voor een sessie voetreflexologie. Sinds enkele weken kampt dit kapoentje met obstipatie en slapeloze nachten.
Als hij al stoelgang kan maken, is deze hard en 'het proces' heel erg pijnlijk. Elke nacht wordt hij ook huilend en schreeuwend wakker.
Mama ging reeds verschillende keren langs bij de huisarts en kinderarts, waar de gebruikelijke 'lapmiddeltjes' werden voorgeschreven.....zonder resultaat.
Na een kleine vragenronde kom ik tot de kern van het probleem.
De problemen ontstonden net nadat kapoentje veranderde van peutergroep.
Ik weet meteen op welke 'laag' gewerkt moet worden en ga aan de slag.
Zodra ik bepaalde reflexpunten aanraak, merk ik duidelijk bij dit kleine ventje dat zijn 'systeen' overvol zit.
Heel zachtjes breng ik terug beweging in alles wat vast en vol zit. Ook zijn darmpuntjes krijgen voldoende aandacht.
Ik sluit de sessie af met nog wat helende frequenties om naast de voetreflexologie zo de balans in zijn lichaam te herstellen.
Wanneer ik nog even met mama zit te praten, komt ons plots een geur van een 'vers geproduceerde luier' tegemoet.
Ik kijk naar mama en lach...
'Het zal toch niet?,' zegt ze... O jawel hoor! En hoe!?
Vermelden dat de luier net niet groot genoeg was om alles op te vangen...is misschien nog een 'understatement'...
De volgende morgen informeer ik ook nog even bij mama hoe de nacht verlopen is?
"Zeer goed! Hebben hem moeten wakker maken vanmorgen!!" was hierop haar antwoord
Mission accomplished!
